Michelstaedter bu eseriyle kitabin tüm bölümlerinde dogrudan veya dolayli olarak Parmenides, Herakleitos, Empedokles, Aeschylus, Sopholes, Simonides, Sokrat, Ecclesiatesin Antik Yunanli yazari, Isa, Petrarch, Leopardi, Ibsen ve Beethovenin reddedilen fakat günümüze kadar ulasmis tefekkür ürünleri olan düsüncelerine defaatle atiflarda bulunuyor. Dahasi, Michelstaedter yukarida adi gecen filozoflar tarafindan basarisiz bir sekilde beyan edilen ve gercegi örtbas eden felsefe, din ve tüm normlari reddedecek ve tüm bunlari retorik diye adlandiracaktir. Her ne kadar küstahca olsa da, kendini olumsuz gercegi söylemeye ikna ederse, retorik, belki de Michelstaedteri dinleyen kisileri de bu vesileyle bir seyler söylemeye zorlayacaktir. Isin gercegi, zorla konusturmak da eski bir retorik teknigidir.