Edebiyat bazen bir hastaliktir Tedavisi yine kendisi olan bir hastalik.
Ne var ki etkisi herkeste farklidir bu hastaligin. Örnegin Montano, artik yazmayi birakan yazarlara dair romanini bitirdikten sonra tek bir cümle bile kuramaz olur. Ona yardim etmek isteyen babasi icinse gercek hayat ve edebiyat birbirine girmistir zaten. Sehirler ciltlere, günler sayfalara ve sahsi anilar edebi anektodlara karisir. Her sey o denli birbirine girer ki, muzdarip oldugu derdi anlatan yazarin romaninda türler bile ic ice gecer. Anlaticimizin satirlari yer yer günlüge, biraz aniya ve cokca felsefi ve edebi spekülasyona bulandiktan sonra siki bir alintilar antolojisine dönüsebilecekken unutulmaz bir okuma tecrübesi sunan sira disi bir romana dönüsür.
Labirentleri, göndermeleri ve tüm bunlara ragmen canliligini hic kaybetmeyen kurgusuyla Montano Hastaligi, Borgesin yirmi birinci yüzyilda en cok sevecegi roman olarak da tanimlaniyor.
Montano Hastaligini Seda Ersavci Ispanyolca aslindan cevirdi.
Vila-Matasi sahsen tanimiyorum, tanismayi da düsünmüyorum. Onu okumayi ve yazdiklarinin beni ele gecirmesini tercih ederim.
- Pedro Almodvar
Modern Ispanyol romaninda bir benzeri daha yoktur Matasin.
- Roberto Bolao
Vila-Matas yasayan en önemli Ispanyol yazardir.
- Bernardo Atxaga