15 yillik bir zamana yayilan bu mektuplar oldukca coskun, epeyce duygusal. Kendini bulmaya, hayata tutunmaya calisan Saliha Scheinhardt ve ona okuyarak, yazarak sagalmayi, sevgiyle direnmeyi ögütleyen Aziz Nesin. Almanyada ayrimcilik ve irkciligin, Türkiyede askeri tahakkümün yeniden yükseldigi zor zamanlarda, birbirlerinin satirlarindan güc alan iki insan. Bu kitapta bir araya getirilen mektuplar Scheinhardtin yazar olma, Nesinin ölüme karsi koyma macerasina taniklik ediyor.
Hep yazdim, cok yazdim, her zaman yazdim, binlerce satir yazdim size; acilardan kavrulurken, mide komasinda kivranirken, katila katila aglarken, yelpaze yelpaze kahkahalarla, bazen ve ardi ardina yazdim. Maya piramitlerinden yazdim, Himalayalarda salt on saniye günesin dogusunu görmek icin 7.200 metreye, zifiri karanlikta belime kadar camur icinde Annapurnaya tirmanirken yazdim. Yeni bir kitabim ciktiginda öyküsünü ilk size anlattim; caresiz, umutsuz kaldikca hep yaptigim gibi size haykirdim. Biliyordum, benim koca cinarim sol omzumun üstünden zaten hep beni izliyordu; izliyordunuz, kiziyor, takdir ediyordunuz. Bana hala, bu yasimda, ömrüm boyunca hic ama hic kimseden alamadigim gücü veriyordunuz.