Niniejsze badania dotycz¿ sposobów znajdowania tras o wysokiej przepustowo¿ci w bezprzewodowych sieciach pakietowych typu multi-hop. Dzi¿ki przedstawionej tu metryce Potencjalnego Liczenia Przesy¿u (PTC), protoko¿y routingu mog¿ znale¿¿ trasy wielohopowe, które maj¿ do dwóch razy wi¿ksz¿ przepustowo¿¿ od tej, która zostäa znaleziona przy u¿yciu metryki minimalnego liczenia przesy¿u. Wi¿kszo¿¿ protoko¿ów routingu zmniejsza metryk¿ liczenia chmielu, czyli liczb¿ po¿¿cze¿ bezprzewodowych na danej trasie, niezale¿nie od wydajno¿ci kädego z nich. Trasy preferowane przez metryk¿ liczenia chmielu cz¿sto zawieraj¿ ¿¿cza stracone, poniewä od wielu sieci bezprzewodowych oczekuje si¿, ¿e b¿d¿ zawierä wiele ¿¿cz straconych, co zmniejsza przepustowo¿¿. PTC preferuje krótsze trasy z lepszymi ¿¿czami, poniewä zawsze wybiera w zwi¿zku z tym trasy o du¿ej przepustowo¿ci; metryka PTC opiera si¿ na wspó¿czynniku strat kädego ¿¿cza na danej trasie, a tak¿e na liczbie ¿¿czy na danej trasie.Przepustowo¿¿ nie jest jedyn¿ w¿äciwo¿ci¿, która wymaga troski u¿ytkowników sieci. Na przyk¿ad, u¿ytkownicy g¿osowi i interaktywni preferuj¿ mäe opó¿nienia, natomiast u¿ytkownicy wideo chc¿ zminimalizowä jitter, czyli zmienno¿¿ opó¿nienia i przepustowo¿ci. Celem tej pracy jest poznanie tych aplikacji i wielu innych korzy¿ci wynikaj¿cych ze zwi¿kszenia przepustowo¿ci.

Actualmente trabajo en la Universidad Electrónica de Arabia Saudita, Reino de Arabia Saudita. M. Tech. (TI-Comunicación e Informática Inalámbrica, 2005) otorgado por el Instituto Indio de Tecnología de la Información, Allahabad (India). B.E. (ECE-2002) otorgado por el Dr. B.R. Ambedkar University, Agra, India.