Oko jest wyj¿tkowym organem z anatomicznego i fizjologicznego punktu widzenia. Bez oka nie mo¿emy cieszy¿ si¿ pi¿knem natury. Oko jest wysoce wyspecjalizowanym organem fotorecepcji do przetwarzania energii ¿wietlnej z otoczenia w celu wytworzenia potencjäów czynno¿ciowych w wyspecjalizowanych komórkach nerwowych, które nast¿pnie s¿ przekazywane do nerwu wzrokowego, a nast¿pnie do mózgu, gdzie informacje s¿ przetwarzane i ¿wiadomie doceniane jako wizja. Oko ludzkie mo¿na ogólnie podzieli¿ na segment przedni i tylny. Przedni odcinek oka obejmuje rogówk¿, spojówk¿, t¿czówk¿, ciäo rz¿skowe, ciecz wodnist¿ i soczewk¿, podczas gdy tylny odcinek obejmuje twardówk¿, naczyniówk¿, siatkówk¿ i szklistk¿. Gäka oczna jest narz¿dem chronionym przed substancjami egzogennymi i stresem zewn¿trznym przez ró¿ne bariery, dlatego te¿ leki terapeutyczne musz¿ by¿ transportowane przez kilka barier ochronnych niezale¿nie od wybranej drogi podania. Na mechanizm ocznego wch¿aniania leków wp¿ywaj¿ czynniki fizjologiczne, fizykochemiczne oraz czynniki zwi¿zane z form¿ podania. Rozwäane s¿ fizjologiczne mechanizmy wch¿aniania leków w rogówce i poza rogówk¿.

La Sra. Jyoshna Rani Dash, M.pharm, trabaja como investigadora en la Facultad de Farmacia y Ciencias de la Vida de la Universidad de Tecnología y Administración Centurión, Bhubaneswar, Odisha.