Kapitalizmin kendini varetme kosullari ayni zamanda kendi mezar kazicilarini da egiten bir sürec yaratmistir. Marxtan baslayarak bugünün filozoflarina ve siyaset kuramcilarina uzanan dönemde defalarca dile getirilen bu durum, John Holloway tarafindan eylemek fiilinin cevresinde yeniden örülürken, iktidar ve güc sahiplerinin bireylerin yaratici potansiyelleri üzerinde kurdugu baskiyi, bu baskinin yeniden yaratma ve yarattigina sahip cikma kabiliyetini nasil sekteye ugrattigini, yapma gücünün yaptirma gücüne dönüsürken iktidar olma mantigini nasil besledigini tartisiyor. Iktidar Olmadan Dünyayi Degistirmek kuskusuz iktidarin kendi mantigina tabi hale gelmis bir muhalefet anlayisinin ve baska bir dünyayi ancak iktidarin mantigiyla kurabilecegini zanneden bakis acisinin da kapsamli bir elestirisi. Dünyayi yorumlamak cabasinin bir adim gerisine düsüldügü, sadece onun algilanmaya calisildigi bir dönemde yeniden ve kendi yapabileceklerimizin farkindaliginda bir degistirme cabasina yönelebilmek icin yaratici imkanlarimizi harekete gecirebilmek de herhalde bu gücün bizlerde oldugunu farketmekle mümkün olacak.