Yeni suclu sinifi kötülerden, sapiklardan ve kana susamislardan olusuyor, bunlar iktidari yavas yavas ele geciriyorlar, sinirdan baslayip tasraya, cahil polislerden siyasetcilere, araya hic kimseleri koymaksizin; nereden cikti bu yeni suclular Köylü degiller, isci degiller, orta sinif degiller. Baska bir sinifa aitler; suclu sinifina, izbe bir bardaki sicak biranin köpügünden dogan, tipki deniz köpügünden dogan Venüs gibi. Kuyrukluyildizin cocuklari onlar. Yolsuzluk, dalavere, santaj, tehdit, her yola basvurup sonunda bir belediyenin basina gecerler ya da Federasyona bagli bir eyaletin ya da belki bir gün bütün ülkenin...
Gecekondu mahalleleri, favelalar, Gorozpeköyler, özünde hepsi ayni... Orada yasamiyorsan oranin varliginin sebeplerindensin. Meteliksiz bir gencken kapagi varlikli bir aileye atip Meksikanin en güclü adamlarindan biri haline gelen Adn Gorozpe, bunu cok iyi biliyor cünkü cöplügün horozu olmaya, düzenin carklarini diledigi gibi döndürerek yasami kendisi icin cennete cevirmeye aliskin. Ancak adasi eski polis yeni bakan Adn Gngora ortaya cikinca Meksika iki Adna, Cennet iki deme dar gelmeye basliyor.
Carlos Fuentesin cagdas Meksika toplumunu siyasetten sosyeteye, sinemadan dine, pembe dizilerden postmodern edebiyata bircok yönden hicvettigi Cennetteki dem yazarin tabiriyle tam bir Meksikomedya.