Herkes bilsin, annemin kara gözleri sirf kendine daha cok benzemek icin degisen bir kumsal.
Herkes bilsin, babamin miyop, sari-yesil gözleri gelisimden ve varliktan yoksun bir deniz Babam sürekli degisiyor, ama hep ayni.
Herkes bilsin, babamla annem dansta bir araya geldiler, ama bunun da ölümü erteleyen bir törenden ibaret oldugunu biliyorlar.
Meksika icin öngörülen bütün felaketlerin gerceklestigi 1992 yili, Kristof Kolombun Yeni Dünyayi kesfinin de 500. yildönümü. Gökten zehir yagan, siyasetcilerin kitleleri bilincsizlestirme yoluyla zapt ettigi, ABDnin sömürge politikalarina artik tamamen teslim olmus Meksikanin gecmisini oldugu kadar gelecegini de gören Kristofun anlatisi bu. Anne rahmindeki Kristof dogmayi beklerken isimlerin esrarini cözmeye ugrasacak, bilinmeyene karsi savasacak, dilleri karistiracak, soracak, konusacak, hayal kuracak, insanlara kendilerinin baska bir imgesini sunacak, ayni kalarak dönüsüme ugrayacak...
Yirminci yüzyilin en özgün romanlarindan Dogmamis Kristof, Carlos Fuentesin deneysel üslubuyla acimasiz alayciligini bulusturan benzersiz bir eser.
#epikroman #kristofkolomb #yenidünya #meksika #emperyalizm