Hepimiz öykü anlaticisiyiz - yasadigimiz hayati anlayabilmek icin öyküler anlatiriz. Ancak anlatmak yetmez Dinleyen biri de olmalidir. Iste Stephen Grosz, dinleyen o kisi.
Düsündügümüz, yaptigimiz seylerin tutsagi olmak, dürtülerimiz, aptalca secimlerimiz tarafindan köseye sikistirilmak, mutsuzluk veya korku tuzagina düsmek, kendi tarihimizce mahkm edilmek; bunlar hayatta cogumuzun deneyimledigi seyler. Böyle anlarda iler-leyemedigimizi hissederiz ama bir cikar yol olduguna da inaniriz. Bir hastam Degismek istiyorum yeter ki degismeme gerek kalmasin demisti bütün safligiyla. ... Bu kitap degisimi konu aliyor. Degisimle kayip hissi birbirine göbekten bagli oldugundan -yitirmeden degisim de olmaz- kitap yitimden de söz ediyor.
Grosz, binlerce saatlik psikanaliz seanslarindan damittigi kisa metinlerden olusan bu kitapta en sasirtici insan davranislarinin arkasinda yatan gizli duygulari ortaya cikariyor. Bunu yaparken mesleki jargondan arinmis, edebi bir dil kurmayi da basariyor.
Kitaptaki öyküler gündelik hayatimizin parcalari Sevdigimiz insanlarla, söyledigimiz yalanlarla, basa cikmak zorunda kaldigimiz degisikliklerle ve yasla ilgili. Bütün bu öyküler, bize kendimizi nasil yitirdigimizi ve nasil bulabilecegimizi anlatiyor.