Hayat karsisindaki sagir korkunun ve igrenmenin yavas ve engel tanimaz yükselisinin romani...
Balikcil romaninda Bassani, 1947 yilinin kisinda, sisli bir günde Edgardo Limentaninin uyanisiyla baslayan bir günü, sinematografik bir dille, en kücük ayrintiya varincaya kadar betimleyerek, her hareketini takip ettigi kahramanini bir an olsun yalniz birakmadan anlatir.
Ferraradan Codigoroya, oradan Po Nehrinin bir koluyla yikanan Volano kentinin essiz cografyasina kadar uzanan, köylerin ve kentlerin disinda sularin üzerinde de yasam süren bir dünya tasviri belki de Bassaninin en varoluscu calismasidir.
Bicak gibi saplanan bir sancinin, yasamin icinde var olan her seyi Bireyi, duydugu sevgiyi, dogayi ve sahip oldugu seyleri icine hapseden varolussal bir hosnutsuzlugun romani olan Balikcil, ayni zamanda yazarin son romanidir ve Giorgio Bassaniye 1969da Yilin Kitabi, Campiello Ödülünü getirmistir.