Bu ilmin musiki ilminin kiylükali lafi, dedikodusu coktur.
Hizir Aga
Istanbulun Yenikapi Mevlevhanesi seyhlerinden Abdülbaki Nasir Dede 1765-1821; seyhligi 1804-1821 1794 ile 1796 yillari arasinda geleneksel OsmanliTürk musikisiyle ilgili cok önemli iki eser kaleme almistir. Bunlarin ilki bu musikinin kullandigi perdeleri listeleyen, bunlarin nasil duyurulacagini gösteren, uslleri, makam ve terkipleri siralayip aciklayan ve musiki icrasi hakkinda bazi faydali bilgiler de iceren bir tür musiki teorisi kitabi olan Tedkik ve Tahkikle birlikte onun kisa bir ilavesidir yani Zeyl. Ikincisi ise kendi gelistirdigi bir notalama sistemini acikladiktan sonra buna örnek olmak üzere yeni bestelenmis birkac musiki eserini notaya aldigi risaledir ve Tahririyetül Musiki Musikinin Yaziyla Ifadesi basligini tasir. Bu eser genellikle Tahririye olarak bilinir. Yani Abdülbaki Nasir Dede bir yandan müzigin teorisiyle ugrasirken, diger yandan da eser besteleyip musiki icra etmis kendisi neyzendi, Yenikapi Mevlevhanesinde neyzenbasilik yapmisti ve bu icranin kagida dökülmesini saglayacak bir notalama sistemi gelistirmistir.
Cem Behar, Abdülbaki Nasir Dedenin yapitlari üzerinden dönemin musiki anlayisini, icra yöntemlerini, arka planda yasanan toplumsal-siyas gelismelerin ve geleneksel kadm ilimlere sirayet eden yeniliklerin musikiye etkisini inceliyor.